ଏକାନ୍ତ ଗୋପନୀୟ କଥା ରୁ ଆହୁରି ସୁନ୍ଦର କବିତା ଆସେ

ନାମ-ଶର୍ମିଷ୍ଠା ସାହୁ ଜନ୍ମସ୍ଥାନ-ବାରଗୁଡା,ବରଗଡ ଜନ୍ମ ତାରିଖ- ୧୮.୧୨.୧୯୭୧ ଠିକଣା-ସି/୫,ଏମ୍.ସି.ଏଲ୍, ହିଂଗୁଳା ଏରିଆ, ବଳରାମ୍ ଟାଉନ୍ସିପ୍ ନେହେରୁ ଶତାବ୍ଦୀ ନଗର ତାଳଚେର । ତିନୋଟି କବିତା ସଂକଳନ ‘ ସୁଖସବୁ ‘ , ‘ପବନର ପାଚେରୀ ‘ ଓ ‘ ଝଡ ପକ୍ଷୀର ଗୀତ ‘ ର ସ୍ରଷ୍ଟା ।

ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରଥମ କବିତା ଜେଜେମା’ ଙ୍କୁ ନେଇ ଲେଖିଥିଲେ। ଜେଜେମା’ ଙ୍କ ପାଖରେ ଏମିତି କଣ ଦେଖିଥିଲେ ଯାହା ଆପଣଙ୍କୁ କବିତା ଲେଖିବାକୁ ପ୍ରେରଣା ଯୋଗେଇଥିଲା?

ମୋ ମାମା(ଜେଜେମା) ମୋ ଜୀବନର ସବୁଠୁ ପ୍ରିୟ ବ୍ୟକ୍ତି।ନିଃସର୍ତ୍ତରେ ଭଲ ପାଉଥିଲା ମୋ ସମେତ ତାର ସମସ୍ତ ନାତି ନାତୁଣୀଙ୍କୁ।ତା ନଜର ରେ ଆମେ ହିଁ ସଂସାରର ସବୁଠୁ ଯୋଗ୍ୟ ମଣିଷ।

ଆପଣ ପଶ୍ଚିମ ଓଡିଶାର ଜଣେ ପ୍ରଖରଶୀଳ କବୟିତ୍ରୀ । ନିଜ ଅଞ୍ଚଳରେ କେଉଁ ବିଶେଷତ୍ୱ୍ୱ ଟି ବେଶୀ ଆପଣଙ୍କୁ ମୋହଗ୍ରସ୍ତ କରାଏ ?

(ପ୍ରଖର ଠିକ, ପ୍ରଖରଶୀଳ ଭୁଲ) ଆମ ଅଂଚଳର ସମ୍ବଲପୁରୀ ବାଦ୍ୟ ଓ ନୃତ୍ୟ ମୋତେ ମୋହଗ୍ରସ୍ତ କରେ।

ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରଥମ କବିତା ପ୍ରକାଶିତ ସମୟରେ ନିଜ ଭିତରେ କେତେ ମାତ୍ରାରେ ଆତ୍ମ ବିଶ୍ୱାସ ଦୃଢ଼ୀଭୂତ ହେଲା?

ପ୍ରଥମ କବିତା ପ୍ରକାଶ ପାଇବା ସମୟରେ ଉଲ୍ଲସିତ ହେଇଥିଲି।ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସ ଜାଗିଲା ଅନେକ ପରେ, ଝଙ୍କାର, ଅମୃତାୟନ, ଇସ୍ତାହାର, ସୁଚରିତା ଆଦି ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ପତ୍ରିକାରେ ମୋ କବିତା ସବୁ ସ୍ଥାନିତ ହେବା ପରେ।

ଆପଣ ଜଣେ ନାରୀ କବି, ଜଣେ ନାରୀର ସଂଗୁପ୍ତ ଯନ୍ତ୍ରଣାକୁ କିପରି ଶବ୍ଦରେ ପ୍ରତିଫଳିତ କରିଥାନ୍ତି ?

ମୋର ପ୍ରାୟ ସମସ୍ତ କବିତା ହିଁ ନାରୀ ଭିତରର ଶୂନ୍ୟପଣ ଓ ଗୋପନ ବେଦନାକୁ ନେଇ ଲିଖିତ।କବିତାର ସ୍ୱର ରେ ଅଭିମାନ ଓ କ୍ଷୋଭ ଥାଏ, କିନ୍ତୁ  ପୁରୁଷକୁ ଦୁର୍ଦଶା ର କାରଣ ମନେକରି ବିଦ୍ୱେଷ ନ ଥାଏ।

ପ୍ରତ୍ୟେକ ନାରୀ ଭିତରେ କିଛି ଏକାନ୍ତ ଗୋପନୀୟ ଥାଏ ।ସେଇ ଗୋପନୀୟତା କୁ କେବେ ଉନ୍ମୁକ୍ତ କରିଛନ୍ତି ଶବ୍ଦରେ?

ସବୁ କବିତାରେ କିଛି ନା କିଛି ଗୋପନ ଭାବନା ଶବ୍ଦ ଆଢୁଆଳରେ ଲୁଚିଥାନ୍ତି।ଏକାନ୍ତ ଗୋପନୀୟ କଥା ରୁ ତ ଆହୁରି ସୁନ୍ଦର କବିତା ଆସେ।

–ଆପଣଙ୍କ ଅଧିକାଂଶ କବିତାରେ ଅନେକ ସମ୍ମୋହନ ଶବ୍ଦ ଓ ଚିତ୍ର ରହିଥାଏ । ଏସବୁ କଣ ଆପଣଙ୍କ ସ୍ୱତଃଷ୍ପର୍ତ୍ତ ନା ନିଜ ସୃଜନଶୀଳତା କୁ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ରତା ଦେବାର ଏକ ଗୋପନୀୟ ପ୍ରୟାସ ?

ସ୍ୱତଃସ୍ଫୁର୍ତ୍ତ ନିଶ୍ଚୟ। କାରଣ ଯୋଜନା କରି, କ୍ଷେତ୍ର ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ଗପ ଲେଖାଯାଇପରେ କବିତା ନୁହେଁ।

ଗୋଟେ କବିତା ଲେଖିବା ପୂର୍ବରୁ ଆପଣ କାହାକୁ ସର୍ବ ପ୍ରଥମେ କାହାକୁ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦିଅନ୍ତି- ଶବ୍ଦ,ଚରିତ୍ର , କାବ୍ୟବସ୍ତୁ ?

କିଛି ଠିକ ନାହିଁ। ପ୍ରାୟତଃ  ଗୋଟିଏ ଶୂନ୍ୟସ୍ଥାନରୁ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ମୋର କବିତା।

ଆପଣଙ୍କ ଭିତରେ ଥିବା କାବ୍ୟିକ ସତ୍ତାକୁ ଯଦି କାଢି ନିଆଯାଏ, ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା କିପରି ହେବ?

ମୁଁ ଏ ସମୟକୁ ଅସ୍ବୀକାର କରିବି। ନିଜକୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରିବି।

ଆପଣ ଏକାଧାରରେ କବୟିତ୍ରୀ ଓ ନୃତ୍ୟଶିଳ୍ପୀ।କେଉଁଥିରେ ବେଶୀ ସନ୍ତୁଷ୍ଟି ପାଆନ୍ତି?

କବିତା ଓ ନୃତ୍ୟ ଉଭୟ ମୋର ସୃଜନଶୀଳ ସତ୍ତାର ଗୋଟେ ଗୋଟେ ଅଂଶ। ଉଭୟରେ ମୁଁ ସମାନ ସନ୍ତୁଷ୍ଟି ଭୋଗ କରେ।

ଧରାଯାଉ ଆପଣଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ ଦୁଇଟି ରାସ୍ତାପଡ଼ିଚି , ଗୋଟିଏ ନିରୁତା କବି ଶର୍ମିଷ୍ଠା ସାହୁଙ୍କ ପାଇଁ ଓ ଅନ୍ୟଟି ଆପଣଙ୍କ ମାନବୀୟ ସତ୍ତା ଓ ସାଂସାରିକ ରାସ୍ତା । ଗୋଟିଏ ରାସ୍ତାରେ ଚାଲିବାକୁ କହିଲେ କେଉଁଟିକୁ ବାଛିବେ ?

କବିର ରାସ୍ତା କୁ ବାଛିବି।  କବିତା ଭିତରକୁ ଆପେ ଟାଣିହୋଇ ଆସିବ ମାନବୀୟ ସତ୍ତା  ଓ  ସଂସାରିକତା ।