ଭୁବନେଶ୍ୱର: ଓଡ଼ିଶାର ଗରିବ ଓ ମଧ୍ୟବିତ୍ତ ପରିବାର ପାଇଁ ବାସି ପଖାଳ ସହ ବିଲାତି ଓ ଆଳୁ ପୋଡ଼ା ହେଉଛି ପ୍ରିୟ ଖାଦ୍ୟ। ଛୋଟ ଭଜା ମାଛ ଓ ବଡ଼ି ଗୁଣ୍ଡ ଯଦି ମିଶିଯାଏ, ତା’ହେଲେ ଏହାର ସ୍ୱାଦ ଆହୁରି ବଢ଼ିଯାଏ। ଆମ ରାଜ୍ୟକୁ ଲାଗି ରହିଥିବା ଅନ୍ୟ ରାଜ୍ୟରେ ମଧ୍ୟ ‘ପଖାଳ’ର ଲୋକପ୍ରିୟତା ରହିଛି। ସମଗ୍ର ଓଡ଼ିଶାରେ ପଖାଳର ଚାହିଦା ରହିଛି। ଛତିଶଗଡ଼, ଝାଡ଼ଖଣ୍ଡ, ପଶ୍ଚିମବଙ୍ଗ ଓ ଆନ୍ଧ୍ରପ୍ରଦେଶର କିଛି ଅଞ୍ଚଳରେ ମଧ୍ୟ ଲୋକେ ପଖାଳକୁ ଶ୍ରଦ୍ଧାର ସହିତ ଖାଆନ୍ତି। ମାଟି ହାଣ୍ଡିରେ ରୋଷେଇ କରାଯାଉଥିବା ଭାତର ସ୍ୱାଦ ନିଆରା ଏବଂ ପ୍ରସ୍ତୁତ ପଖାଳ ବଡ଼ ସୁଆଦିଆ। ସହରାଞ୍ଚଳର ଲୋକେ କମ୍ ପଖାଳ ଖାଇଥାନ୍ତି। ଆଜି ବି ଗାଁଗୁଡ଼ିକରେ ଅନେକ ଲୋକ ତିନି ଥର ପଖାଳ ଖାଇଥାନ୍ତି। ଖରାଦିନ ଆସିଲେ କେହି କେହି ୪ ଥର ପଖାଳ ଖାଇବାକୁ ପଛାନ୍ତି ନାହିଁ।
ବିଗତ କିଛି ବର୍ଷ ହେଲା ମାର୍ଚ୍ଚ ମାସ ୨୦ ତାରିଖରେ ପଖାଳ ଦିବସ ପାଳିତ ହୋଇ ଆସୁଛି। ଦେଶ-ବିଦେଶରେ ରହୁଥିବା ଓଡ଼ିଆମାନେ ଏହି ପର୍ବକୁ ଅଧିକ ପାଳନ କରୁଛନ୍ତି। ଗାଁର ଲୋକେ ବାସି ପଖାଳ ଓ ସଜପଖାଳ ଖାଉଥିବା ବେଳେ ସହରିଆ ବାବୁମାନେ ‘ଦହି ପଖାଳ’ ଓ ‘ଛୁଙ୍କ ପଖାଳ’ ଖାଆନ୍ତି। ଏହା ଏକ ଖାଇବାର ପର୍ବ ହୋଇଥିବାରୁ ପାଳନ କରିବାରେ କୌଣସି ଅସୁବିଧା ନାହିଁ। ଚଳିତ ବର୍ଷ ପଖାଳ ଦିବସ ରବିବାର ହୋଇଥିବାରୁ ଅଧିକ ଉତ୍ସାହ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଛି। କାରଣ ପଖାଳରେ ନିରାମିଶ ଖାଦ୍ୟ ସାମିଲ ହୋଇପାରିଛି। ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ମାଛ ଭଜା, ମାଂସ ଫ୍ରାଏ, ଚିଲି ଚିକେନ୍ ମଧ୍ୟ ପଖାଳରେ ମିଶିଛି। ଗାଁରେ ରହୁଥିବା ଲୋକଙ୍କର ସବୁଦିନେ ପଖାଳ ପ୍ରିୟ ଖାଦ୍ୟ ହୋଇଥିବା ସହରିଆମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ଦିନ ପାଳନ ହୋଇଥାଏ। ସେଥିପାଇଁ ଟିକେ ଅଧିକ ପ୍ରକାରର ଖାଦ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଥାଏ। ଡିଜିଟାଲ ଯୁଗରେ ପଖାଳ ଦିବସରେ ଲୋକେ ଅଧିକ ଖାଦ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ଏହାର ଫଟୋ ଫେସ୍ବୁକ୍ ଓ ହ୍ଵାଟ୍ସଆପ୍ ଷ୍ଟାଟସରେ ଦେବାକୁ ଭୁଲୁନାହାନ୍ତି।
ସହରରେ ଅଧିକ ଚାହିଦା
ପଖାଳ ଦିବସ ଆଳରେ ଆଜିକାଲି ସହରାଞ୍ଚଳର ହୋଟେଲ ଗୁଡ଼ିକରେ ଭଲ ବ୍ୟବସାୟ ହେଉଛି। ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ଘରେ ଏକାଧିକ ପ୍ରକାରର ଖାଦ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବାରେ ଅକ୍ଷମ ହେଉଉଛନ୍ତି, ସେମାନେ ହୋଟେଲରେ ପହଞ୍ଚି ଯାଉଛନ୍ତି। ସହରରେ ରହି ପଢ଼ାପଢ଼ି ଅଥବା ଚାକିରି ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଉଥିବା ଯୁବକ/ଯୁବତୀଙ୍କ ପାଇଁ ପଖାଳ ଦିବସ ଆହୁରି ଅଧିକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ହେଉଛି। ହୋଟେଲ, ରେଷ୍ଟୁରାଣ୍ଟ ଗୁଡ଼ିକ ଗ୍ରାହକମାନଙ୍କୁ ଆକର୍ଷିତ କଲାଭଳି ସୁସ୍ୱାଦୁ ଭୋଜନ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରୁଛନ୍ତି। କଟକ, ଭୁବନେଶ୍ୱର, ରାଉରକେଲା, ସମ୍ବଲପୁର, ବ୍ରହ୍ମପୁର, ପୁରୀ ଭଳି ସହରରେ ପଖାଳ ଦିବସ ଅଧିକ ପାଳନ ହେଉଛି। ଗ୍ରାହକମାନେ ଉଭୟ ଆମିଷ ଓ ନିରାମିଷ ମ୍ୟାନୁ ସହିତ ପଖାଳ ଭୋଜନ ପାଇପାରୁଛନ୍ତି।
ଲୋକ ଦେଖାଣିଆ ନେତା
ଲୋକପ୍ରିୟତା ଅର୍ଜନ କରିବା ପାଇଁ ପଖାଳ ଦିବସ ସହିତ ରାଜନେତା ଓ ନେତାମାନେ ମଧ୍ୟ ଜଡ଼ିତ ରହୁଛନ୍ତି। ନେତାମାନେ ପଖାଳ ଦିବସରେ ପଖାଳ ଭାତ, ଭଜା ଖାଇ ଗରିବ ଲୋକଙ୍କୁ ଭଲ ପାଇବାର ବାହାନ କରିବାକୁ ପଛାନ୍ତି ନାହିଁ। ପ୍ରକୃତରେ ନେତାମାନେ ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କ ଭଳି ପଖାଳ ଖାଇବା ଓ ଜୀବନଯାପନ କଲେ ତା’ହେଲେ ପ୍ରତି ସପ୍ତାହରେ ଭିଜିଲାନ୍ସର ଚଢ଼ାଉ ହୁଅନ୍ତା ନାହିଁ। ସେହିଭଳି ସମାଜରେ ଧନୀ-ଗରିବ ଅଥବା ଉଚ୍ଚ-ନୀତର ତାରତମ୍ୟ ରହନ୍ତା ନାହିଁ। ଯେଉଁ ନେତାମାନେ ପ୍ରକୃତରେ ପଖାଳ ଖାଇବାକୁ ଭଲ ପାଆନ୍ତି, ସେମାନେ ମାଟି,ଝାଟି, ଗୋବର ଲିପା ଘରକୁ ଯାଇ ଓଡ଼ିଆଣୀ ମହିଳାଙ୍କ ହାତର ପଖାଳ ଖାଆନ୍ତୁ। ତା’ ପରେ ଯାଇ ବୁଝିବେ ଏହି ଦିନର ମୂଲ୍ୟ। ଅନ୍ୟଥାରେ ପଖାଳ ଦିବସରେ ପଖାଳ ଖାଇ ତା’ ପରଦିନ ରାଜକୀୟ ଭୋଜନ କରିବା ଲୋକହସା ହେବା ସାର ହେବ।
ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ପଖାଳ ଭୋଗ
ଓଡ଼ିଆ କୃଷକ ହୁଅନ୍ତୁ ଅବା ଶ୍ରମିକ, ସମେସ୍ତ ପଖାଳ ଖାଇବାକୁ ଭଲ ପାଆନ୍ତି। ପଖାଳ କାମ କରିବାକୁ ଶକ୍ତି ଯୋଗାଇଥାଏ। ଓଡ଼ିଆ ଚାଷୀ ପୁଅ ଯେତେବେଳେ ଭୋର ସକାଳୁ ଖେତକୁ କାମ କରିବାକୁ ଯାଇଥାଏ, ମହିଳାମାନେ ପଖାଳ ନେଇ ଯାଇଥାନ୍ତି। ସେହିପରି ନିର୍ମାଣ କାମ ହେଉ ଅଥବା ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଘରୋଇ କାମ ସମୟରେ ଶ୍ରମିକ ବିନା ପଖଳାରେ ପେଟ ପୁରାଇ ପାରି ନଥାଏ। କେବଳ ଚାଷୀ ଓ ଶ୍ରମିକ ପଖାଳ ଖାଆନ୍ତି, ତାହା ନୁହେଁ। ବରଂ ଓଡ଼ିଶାର ଆରାଧ୍ୟ ଦେବତା ମହାପ୍ରଭୁ ଓଡ଼ିଆଙ୍କ ଖାଦ୍ୟକୁ ମଧ୍ୟ ଆଦରି ନେଇଛନ୍ତି। ସେଥିପାଇଁ ଓଡ଼ିଆମାନଙ୍କ ପ୍ରିୟ ଖାଦ୍ୟ ପଖାଳ ମଧ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କ ଅତି ପ୍ରିୟ। ପ୍ରତିଦିନ ରାତିରେ ବଡ ସିଂହାର ଭୋଗବେଳେ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଯେଉଁ ଭୋଗ ଲାଗି କରାଯାଏ ସେଥିରେ ଥାଏ ପଖାଳ।
