ଭୁବନେଶ୍ୱର: ପୃଥିବୀ ଯଦିନ ନିଜ ଅକ୍ଷରେ ସାଢ଼େ ୩ ଡିଗ୍ରି ଢ଼ଳିକି ନରୁହନ୍ତା, ତା’ହେଲେ ପାଗରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଅସମ୍ଭବ ହୋଇ ଯାଆନ୍ତା । ପୃଥିବୀର ଦୂରତା ସୂର୍ଯ୍ୟ ଠାରୁ ସାମାନ୍ୟ କମ-ବେଶୀ ହୋଇଥିଲେ, ପାଣି ମିଳିପାରନ୍ତା ନାହିଁ । ପୃଥିବୀର ଉପଗ୍ରହ ଚନ୍ଦ୍ର ହୋଇ ନଥିଲେ ଆମର ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ଉପରେ ବଡ଼ ପ୍ରଭବା ପଡ଼ିଥାନ୍ତା । ସେହିପରି ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡରେ ସବୁ ଜିନିଷ ଥାଇ ଜୀବନ ନଥିଲା, କିନ୍ତୁ ଆମ ପୃଥିବୀରେ ଜୀବନ ଜିଇଁବା ସମ୍ଭବ ହୋଇପାରିଛ । କିନ୍ତୁ ଏହି ପୃଥିବୀକୁ ସୁରକ୍ଷିତ ରଖିବା ପାଇଁ ମାନବ ସଭ୍ୟତାର ବଡ଼ ଦାୟିତ୍ୱ ରହିଛି । ମାତ୍ର କ୍ଷୋଭର ବିଷୟ ହେଲା ଯେ, ପୃଥିବୀ ମନୁଷ୍ୟକୃତ ଆକ୍ରମଣ ପାଇଁ ଅସୁରକ୍ଷିତ ହୋଇପଡ଼ିଛି, ଯାହାଦ୍ୱାରାକି ପରିବେଶରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଦେଖାଯାଉଛି । ଏହାର ଫଳ ମନୁଷ୍ୟ ଭୋଗୁଛି । ପୃଥିବୀରେ ଅଚାନକ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ଦେଖାଯାଉଛି ।
ଅମୂଲ୍ୟ ପୃଥିବୀ
ପୃଥିବୀ ପାଖାପାଖି ୪୫୦ କୋଟି ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିଲା । ଆରମ୍ଭରୁ ପୃଥିବୀରେ କେବଳ ଗରମ ଥିଲା । ଧୀରେଧୀରେ ଏହାର ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇଥିଲା । ପ୍ରାୟ ୫୦ କୋଟି ବର୍ଷ- ପୂର୍ବରୁ ପୃଥିବୀ ପୃଷ୍ଟରେ ଜୀବନ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିଲା । ମନୁଷ୍ୟର ଆଦ୍ୟାରମ୍ଭ ୪୦ ଲକ୍ଷ ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିଲା ବୋଲି ଇତିହାସରୁ ଜଣାଯାଏ । ବର୍ତ୍ତମାନର ମନୁଷ୍ୟ ପ୍ରଜାତି ୩ ଲକ୍ଷ ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ବିକଶିତ ହୋଇ ଥିଲା । ଚନ୍ଦ୍ର ପୃଷ୍ଠରେ ଜୀବନ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ପୃଥିବୀରେ ଜୀବଜଗତ ସୃଷ୍ଟି କରିବାରେ ବଡ଼ ଭୂମିକା ରହିଛି । ପୃଥିବୀ ସୃଷ୍ଟି ହେଲା ସମୟରେ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ଠାରୁ ଦ୍ରୁତଗତିରେ ପବନ ଆସୁଥିଲା । ସେହି ସମୟରେ ପୃଥିବୀର ବହୁତ ନିକଟରେ ଚନ୍ଦ୍ର ଥିଲା, ଏହା ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ପାଇଁ ରକ୍ଷା କବଚ ପାଲଟିଥିଲା । ଦିନକୁ ୨୪ ଘଣ୍ଟା । ଏଥିରେ ମଧ୍ୟ ଚନ୍ଦ୍ରର ବଡ଼ ଭୂମିକା ରହିଛି । ପୃଥିବୀ ନିଜ ଅକ୍ଷ ଚାରିପଟରେ ଥରେ ବୁଲିବା ପାଇଁ ୨୪ ଘଣ୍ଟା ଲାଗିଥାଏ । ଏଥି ପାଇଁ ଦିନରାତି ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ଏହି ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ଆମେ ପ୍ରାୟ ୧୨ ଘଣ୍ଟା ଦିନ ଏବଂ ସମାନ ପରିମାଣରେ ରାତିର ଅନୁଭବ କରିଥାଉ । ପୃଥିବୀର ଚାରିଆନେ ସମାନ ପରିମାଣର ଜଳବାୟୁ ଅନୁଭୂତ ହୋଇ ନଥାଏ । ଉତ୍ତରରେ କମ ସୂର୍ଯ୍ୟକିରଣ ପଡ଼ୁ ଥିବାରୁ ରୁଷିଆ ଓ ୟୁରୋପରେ ସବୁବେଳେ ଥଣ୍ଡା ଅନୁଭୂତ ହୋଇଥାଏ । କିନ୍ତୁ ଇକ୍ୱେଟର ଉପରେ ସିଧାସଳଖ ସୂର୍ଯ୍ୟକିରଣ ପଡୁଥିବାରୁ ଆଫ୍ରିକା ଏବଂ ଦକ୍ଷିଣ ଆମେରିକାରେ ସବୁବେଳେ ଗରମ ଅନୁଭୂତ ହୋଇଥାଏ । ପୃଥିବୀ ନିଜ ଅକ୍ଷ ଚାରିପଟେ ଘୁରୁଥିବାରୁ ସବୁ ସ୍ଥାନର ତାପମାତ୍ରା ସମାନ ରହି ନଥାଏ । ଏଥି ପାଇଁ ପାଣିପାଗରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇଥାଏ ।
ପୃଥିବୀରେ କେବଳ ଜଳବାୟ
ପୃଥିବୀ ଉପରେ ଜଳ ପରେ ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ ଜିନିଷ ହେଉଛି ବାୟୁମଣ୍ଡଳ । ଏଥିରୁ କେବଳ ଜୀବନ ପାଇଁ ଜରୁରୀ ହୋଇଥାଏ ଅମ୍ଲଜାନ । ଏହା ଅଲ୍ଟ୍ରାଭାଓଲେଟ କିରଣରୁ ମଧ୍ୟ ରକ୍ଷା କରିଥାଏ । ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ଏହା ପ୍ରେସର କରିଥାଏ । ଏଥି ପାଇଁ ଲିକ୍ୱିଡ ଭାବେ ପୃଥିବୀରେ ରହିଥାଏ । ପୃଥିବୀ ପୃଷ୍ଠରୁ ୮ କିଲୋମିଟର ଯିବା ପରେ ଅମ୍ଲଜାନ ସ୍ତର ହ୍ରାସ ପାଇଥାଏ । ୧୯ କିଲୋମିଟର ଉପରକୁ ଗଲେ ଅସ୍ତବ୍ୟସ୍ତ ଲାଗିଥାଏ । ୧୦୦ କିଲୋମିଟର ଉପରକୁ ଗଲେ ଜୀବନ ଜିଇଁବା ଅସମ୍ଭବ ହୋଇଥାଏ ।
ବିଶ୍ୱ ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଉଦ୍ୟମ ଦରକାର
ମିଳିତ ଜାତିସଂଘର ସାଧାରଣ ସଭାରେ ଗୃହୀତ ହେଲା ପରେ ୧୯୭୨ ମସିହା ଠାରୁ ପ୍ରତିବର୍ଷ ଜୁନ ମାସ ୫ ତାରିଖ ଦିନ ବିଶ୍ୱ ପରିବେଶ ଦିବସ ପାଳିତ ହୋଇଆସୁଛି । ବିଶ୍ୱକୁ ବଞ୍ଚାଇବା ପାଇଁ ୫୦ ବର୍ଷ ହେଲା ଉଦ୍ୟମ କରାଯାଇଥିବା ବେଳେ ବିଗତ ୨୦ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ବ୍ୟାପକ ଜଳବାୟୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେଉଛି । ଫଳସ୍ୱରୂପ ଅନେକ ସମୟରେ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ଦେଖାଯାଉଛି । ବିଶ୍ୱର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ପୂରା ବିଶ୍ୱ ବିଶ୍ୱ ଭାଷଣବାଜି କରୁଛନ୍ତି । ସର୍ବାଧିକ ଲୋକ ବସବାସ କରୁଥିବା ଭାରତ ଏବଂ ଚୀନ୍ ଉପରେ ବିଶ୍ୱର ସୁରକ୍ଷା ନିର୍ଭର କରୁଛି । କାରଣ ଏହି ଦୁଇ ଦେଶର ଜନସଂଖ୍ୟା ହୋଇଥିବାରୁ ବିଶ୍ୱର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଭାବେ ଉଦ୍ୟମ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ପ୍ରକୃତି ଓ ପରିବେଶର ସୁରକ୍ଷା ଦିଗରେ ବ୍ୟାପକ ସଚେତନତା ସୃଷ୍ଟି କରିବା ଲକ୍ଷ୍ୟରେ ପ୍ରତିବର୍ଷ ରାଲି, ସଭା ଏବଂ ଆଲୋଚନା ହେଉଛି । ସରକାର ମଧ୍ୟ ଜଙ୍ଗଲ ବଢୁଥିବା କଥା କହୁଛନ୍ତି । ହଜାର ହଜାର କୋଟି ଟଙ୍କା ଖର୍ଚ୍ଚ କରୁଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଫଳ ଓଲଟା ହେଉଛି । ଜଙ୍ଗଲସଂପଦ ଓ ବନ୍ୟଜନ୍ତୁଙ୍କ ଜୀବନ ବିପଦରେ ପଡୁଛି । ପୃଥିବୀର ଅବାଧ ଖନନ ହେଉଛି । ବର୍ଷା କମୁଛି । ବିଶ୍ୱ ତାପାୟନ ସମସ୍ତଙ୍କର ପାଇଁ ଚିନ୍ତାର ବିଷୟ ପାଲଟିଛି ।
