ଭୁବନେଶ୍ୱର: ତୈଳ ଦୂର ହୁ ହୁ ହୋଇ ବଢିବାରେ ଲାଗିଛି । ଦର ବୃଦ୍ଧି ଯୋଗୁଁ କେବଳ ସାଧାରଣ ଜନତା ନୁହେଁ, ମଧ୍ୟମ ଧରଣର ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ଭାରି ବାଧୁଛି । ସମାଜର ସ୍ୱଚ୍ଛଳ ବର୍ଗରେ ବସବାସ କରୁଥିବା ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ତେଲ ଦର ଯାହା ବଢ଼ିଲେ କିଛି ନାହିଁ । ବଡ଼ ଚାକିରୀଆ, ନେତା, ମନ୍ତ୍ରୀ, ଅଧିକାରୀଙ୍କ ପାଇଁ ତେଲ ଦର ଯାହା ହେଲେ ଚଳିବ । କିନ୍ତୁ ଖଟିଖିଆ ଲୋକଙ୍କର ପାଇଁ କାଳ ହେଉଛି । ଆମେ ଏଠାରେ ପେଟ୍ରୋଲ, ଡିଜେଲ ଓ ଖାଇବା ତେଲ ସଂପର୍କରେ କହୁଛୁ । ରାଜଧାନୀ ଭୁବନେଶ୍ୱରରେ ଜୁନ ୮ ତାରିଖରେ ପେଟ୍ରୋଲ ଲିଟର ପିଛା ୯୫ଟଙ୍କା ୪୯ ପଇସା ଥିବା ବେଳେ ୯୩ ଟଙ୍କା ୩୪ ପଇସା ହୋଇଛି । ମାଲକାନଗିରି ଓ ଜୟପୁରରେ ପେଟ୍ରୋଲ ଲିଟର ପିଛା ୧୦୦ ଟଙ୍କା ଅତିକ୍ରମ କରିଥିବା ବେଳେ ଡିଜେଲ ଦର ୧୦୦ ଟଙ୍କା ନିକଟତର ହୋଇଛି ।
ଉଭୟ କେନ୍ଦ୍ର ଓ ରାଜ୍ୟ ସରକାର ନିଜର ଦରଦୀପଣ ଦେଖାଉଛନ୍ତି । ଲୋକଙ୍କୁ ମାଗଣାରେ ରାସନ ଯୋଗାଇବା କଥା କହୁଛନ୍ତି । ଆହୁରି ଅନେକ ବଡ଼ ବଡ଼ କଥା । କିନ୍ତୁ ପେଟ୍ରୋଲ, ଡିଜେଲ ଓ ଖାଇବା ତେଲ କଥା ଚିନ୍ତା କରୁ ନାହାନ୍ତି । ଏପଟେ ସାଧାରଣ ଜନତାଙ୍କ ଠାରୁ ପେଟ୍ରୋଲ, ଡିଜେଲ ଓ ଖାଇବା ତେଲ ମାଧ୍ୟମରେ ଟଙ୍କା ନେଇଯାଉଥିବା ବେଳେ ମାଗଣାରେ ରାସନ ଯୋଗାଇ ବାହାସ୍ପଟ ମାରିବା କଥା । ସରକାରଙ୍କ ମାଗଣା ଚାଉଳରେ ଗରିବ ଓ ବସ୍ତୀରେ ରହୁଥିବା ଲୋକ ଖୁସି ଅଛନ୍ତି । କାରଣ ସେମାନଙ୍କୁ ଜଣା ନାହିଁ ଯେ, କିଭଳି ମାଧ୍ୟମରେ ସେମାନେ ଆର୍ଥିକ କ୍ଷତିଗ୍ରସ୍ତ ହେଉଛନ୍ତି ।
୫ ମାସର ମାଗଣାରେ ରାସନ ଦେବ କେନ୍ଦ୍ର
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦୀ ଗତ ୭ ତାରିଖ (ସୋମବାର) ଦେଶବାସୀଙ୍କୁ ସମ୍ବୋଧନ ରେ କହିଥିଲେ ଯେ, ଆଗାମୀ ନଭେମ୍ବର ମାସ ଯାଏଁ ଦେଶର ୮୦ କୋଟି ଗରିବଙ୍କୁ ମାଗଣାରେ ରାସନ ଯୋଗାଇବେ । ଆମେ କହି ରଖୁଛୁ ଯେ, ଗୋଟିଏ ପରିବାର ଜୁଲାଇ, ଅଗଷ୍ଟ, ସେପଟେମ୍ବର, ଅକ୍ଟୋବର ଓ ନଭେମ୍ବର ମାସ ପାଇଁ ୧ କୁଇଣ୍ଟାଲ ଚାଉଳ ପାଇବ । ଏହାର ମୂଲ୍ୟ ପାଖାପାଖି ୨୦୦୦ ହଜାର ଟଙ୍କା । କେନ୍ଦ୍ର ସରକାର କୋଭିଡ-୧୯ ସ୍ଥିତିକୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ରଖି ଚାଉଳ ସହିତ ଅନ୍ୟ ଜିନିଷ ମଧ୍ୟ ଦେଇପାରନ୍ତି । ରାଜ୍ୟ ସରକାର ଏବେ କେନ୍ଦ୍ର ସରକାରଙ୍କ ସହାୟତାରେ ବିପିଏଲ ଓ ଏପିଏଲଧାରୀ ପରିବାରକୁ ମାସକୁ ୨୦ କିଲୋ ଚାଉଳ, ୫ କିଲୋ ଗହମ ଓ ୨ ଲିଟର କିରୋସିନି ଯୋଗାଇ ଦେଉଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ସରକାର ଯଦି ପେଟ୍ରୋଲ, ଡିଜେଲ ଓ ଖାଇବା ତେଲରୁ ଭ୍ୟାଟ୍ ଓ ଅନ୍ୟ କର ହ୍ରାସ କରନ୍ତେ, ସାଧାରଣ ଜନତା ଉପକୃତ ହୁଅନ୍ତେ ।
ତେଲ ପାଇଁ ମାସକୁ ୯ ଶହ ଟଙ୍କା ଖର୍ଚ୍ଚ
ଗୋଟିଏ ଛୋଟ ଗରିବ ପରିବାର (୩ରୁ ୫ ଜଣ ସଦସ୍ୟ) ମାସକୁ ଅତିକମରେ ୨ ଲିଟର ଖାଇବା ତେଲ ବ୍ୟବହାର କରୁଛନ୍ତି । ସେହିପରି ଅତିକମରେ ୫ ଲିଟର ପେଟ୍ରୋଲ ଗାଡ଼ି ପାଇଁ ବ୍ୟବହାର କରିଥାନ୍ତି । ଏତିକିରେ ଛୋଟ ପରିବାର ମାସକୁ ୯୦୦ ଟଙ୍କା ଖର୍ଚ୍ଚ କରିଥାନ୍ତି । ଏପ୍ରିଲ ମାସରେ ଖାଇବା ତେଲ ଲିଟର ପିଛା ପାଖାପାଖି ୧୫୦ ଟଙ୍କା ରହୁଥିଲା । ପେଟ୍ରୋଲ ଓ ଡିଜେଲ ଦର ୮୦ ଟଙ୍କା ତଳକୁ ଥିଲା । ଏବେ କିନ୍ତୁ ଦର ବୃଦ୍ଧି ଯୋଗୁଁ ସାଧାରଣ ଜନତାଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରେ ଚଡ଼କ ପଡ଼ିଲା ଭଳି ମନେ ହେଉଛି । ଲୋକଙ୍କୁ ଅତିରିକ୍ତ ଖର୍ଚ୍ଚ କରିବାକୁ ପଡୁଛି । ରୋଜଗାର ତୁଳନାରେ ଖର୍ଚ୍ଚ ଅଧିକ ହେଉଥିବାରୁ ଭାରି ବାଧୁଛି ।
ସପ୍ତାହକୁ ୨୫ ଘଣ୍ଟାର ବ୍ୟବସାୟ
ଲକ୍ଡାଉନ୍ ସମୟରେ ଲୋକେ ଘୋର ଆର୍ଥିକ ସଂକଟ ଦେଇ ଗତି କରୁଛନ୍ତି । ସରକାରୀ ଚାକିରୀଆ, ନେତା, ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଛାଡ଼ନ୍ତୁ । ଯେଉଁମାନେ ଘରୋଇ କଂପାନୀରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି ଅଥବା ଛୋଟ ମୋଟ ବ୍ୟବସାୟ କରୁଛନ୍ତି, ଏବେ ପରିବାର ପୋଷିବା କଷ୍ଟକର ବ୍ୟାପର ହୋଇଯାଉଛି । ଘରୋଇ କଂପାନୀମାନେ ଦରମା କାଟୁଥିବା ବେଳେ ବ୍ୟବସାୟୀ ମାନେ ସପ୍ତାହକୁ ୫ ଦିନ ବ୍ୟବସାୟ କରିପାରୁଛନ୍ତି । ଏହା ପୁଣି ଦିନକୁ ୫ ଘଣ୍ଟା ପାଇଁ । ମଣିଷର ରୋଜଗାର ଯାହା ବି ହେଉ, ଖର୍ଚ୍ଚ କିନ୍ତୁ ଯେତିକି ଦରକାର ତାହା ହେଉଛି । ଖାଇବା ଓ ପେଟ୍ରୋଲ ଦର ବ୍ୟତୀତ ଡିଜେଲ ଦର ବଢ଼ିବା ଯୋଗୁଁ ପରୋକ୍ଷ ଭାବରେ ସାଧାରଣ ଜନତା ପ୍ରଭାବିତ ହେଉଛନ୍ତି । ଦୋକାନୀମାନେ ମାଲିକଙ୍କ ଠାରୁ ଯେଉଁ ଜିନିଷ ପତ୍ର ଆଣୁଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ଡିଜେଲ ଦର ବୃଦ୍ଧି ଯୋଗୁଁ ପରିବହନ ପାଇଁ ଅତିରିକ୍ତ ଖର୍ଚ୍ଚାନ୍ତ ହେବାକୁ ପଡୁଛି । ଏହାର ପ୍ରଭାବ ପଡୁଛି ସାଧାରଣ ଜନତାଙ୍କ ଉପରେ ।
