ଭୁବନେଶ୍ୱର: ବିଭିନ୍ନତା ମଧ୍ୟରେ ଏକତାର ସୂତ୍ରରେ ବାନ୍ଧି ହୋଇଥିବା ଦେଶର ନାଁ ହେଉଛି ଭାରତ। ୧୪୦ କୋଟି ଲୋକ ବସବାସ କରୁଥିବା ଭାରତୀୟଙ୍କ ଭାଷା, ଖାଦ୍ୟ-ପେୟ, ସଂସ୍କୃତି, ଧର୍ମ, ନାଚ-ଗୀତ, ପୋଷାକ ଆଦି ଚାଲିଚଲଣୀ ଅଲଗା। ସେହିପରି ୨୮ ରାଜ୍ୟ ଓ ୯ଟି କେନ୍ଦ୍ର ଶାସିତ ଅଞ୍ଚଳରେ ରହୁଥିବା ଲୋକଙ୍କର ଜୀବନଶୈଳୀ ମଧ୍ୟ ଅଲଗା। ଏସବୁ ଅଲଗା ହେବା ପଛରେ ଭୌଗଳିକ ଅବସ୍ଥିତି ମଧ୍ୟ ଏକ କାରଣ ହୋଇପାରିବ। ଦେଶର ସମୁଦ୍ର କୂଳରେ ଅନେକ ଗୁଡ଼ିଏ ଜନବସତି ବସିଛି, ଯେଉଁଠି କୋଟି କୋଟି ଲୋକ ରହୁଛନ୍ତି। ଅପରପକ୍ଷେ ସମୁଦ୍ର ପତ୍ତନ ଠାରୁ ୫୦୦୦ ଫୁଟ ଉପରେ ମଧ୍ୟ କିଛି ଲୋକ ବସବାସ କରୁଛନ୍ତି।
ଯଦି କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ କୁହାଯିବ ଯେ, ଆପଣଙ୍କ ଶୋଇବା ଘର ଗୋଟିଏ ଦେଶରେ ଓ ଖାଇବା ଘର ଅନ୍ୟ ଦେଶରେ ରଖାଯିବ, ତା’ହେଲେ କ’ଣ ଉତ୍ତର ଦେବେ। ନିଶ୍ଚିତ ଭାବେ ଏଭଳି ପ୍ରଶ୍ନ ଶୁଣିଲେ ଜଣେ ଲୋକ ଭାବୁକ ହୋଇଯିବ। କିନ୍ତୁ ଭାରତରେ ଏମିତି ଭାବରେ ମଧ୍ୟ ଅନେକ ଲୋକ ବଞ୍ଚୁଛନ୍ତି, ଯେଉଁମାନେ କି ଗୋଟିଏ ଦେଶରେ ମଧ୍ୟାହ୍ନ ଓ ରାତ୍ରି ଭୋଜନ କରନ୍ତି। କିନ୍ତୁ ଶୋଇବାକୁ ଯାଆନ୍ତି ଆଉ ଏକ ଦେଶକୁ। ନାଗାଲାଣ୍ଡରେ ଏଭଳି ଏକ ଗାଁ ଅଛି, ଯେଉଁମାନଙ୍କର ରୋଷେଇ ଘର ଭାରତରେ ଥିବା ବେଳେ ସେମାନଙ୍କର ଶୋଇବା ଘର ମ୍ୟାମାରରେ ରହିଛି। ଉତ୍ତର ନାଗାଲାଣ୍ଡର ସୀମାନ୍ତ ମୋନ ଜିଲ୍ଲାର ଲୋଙ୍ଗଓ୍ଵା ସଂପର୍କରେ ଜାଣିଲେ ଯେକୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଲାଗିବ। ଭାରତ ଓ ମ୍ୟାମାର ସମୀରେ ଏହି ଗାଁ ରହିଛି। ତେଣୁ ଲୋକଙ୍କୁ ଉଭୟ ଦେଶରେ ଖାଇବା ଓ ଶୋଇବାକୁ ପଡ଼ିଥାଏ। ଉଭୟ ଦେଶରୁ ଏଠାକାର ଲୋକେ ସରକାରୀ ସୁବିଧା ପାଇଥାନ୍ତି। କାରଣ ଏମାନଙ୍କୁ ଉଭୟ ଦେଶ ନାଗରିକ ଭାବେ ଗ୍ରହଣ କରିଛି।
ନାଗାଲାଣ୍ଡର ଲୋକ ମେଳାପି
ଲୋଙ୍ଗଓ୍ଵା ଗାଁର ସବୁଠାରୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟର କଥା ହେଲା, ଭାରତ-ମ୍ୟାମାର ସୀମା ଏହି ଗାଁ ଦେଇ ଅତିକ୍ରମ କରିଛି। ଏହି ସୀମା ଗ୍ରାମପ୍ରଧାନ (ମୁଖିଆ)ଙ୍କ ଘର ଦେଇ ଯାଇଛି, ଯାହାକି ୨ ଭାଗରେ ବାଣ୍ଟୁଛି। ଅନେକ ଲୋକଙ୍କର ରୋଷଇ ଘର ଭାରତରେ ଥିବା ବେଳେ ଶୋଇବା ଘର ମ୍ୟାମାରରେ ରହୁଛି। କିନ୍ତୁ ଏଠାକାର ଲୋକଙ୍କୁ ଉଭୟ ଦେଶରେ ସ୍ୱାଧୀନ ଭାବରେ ବୁଲିବା ପାଇଁ ଅସୁବିଧା ନାହିଁ। ସୀମା ଅତିକ୍ରମ କରିବା ପାଇଁ ‘ଭିଜା’ର ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ। ନାଗାଲାଣ୍ଡର ଲୋକେ ଭାରି ମେଳାପି। ଏହି ଲୋଙ୍ଗ୍ଓ୍ଵା ଗାଁର କିଛି ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକ ମ୍ୟାମାର ସେନାରେ କାମ କରୁଛନ୍ତି। ଲୋଙ୍ଗ୍ଓ୍ଵା ଗାଁର ଲୋକେ କେନ୍ୟାକ୍ ଅନୁସୂଚିତ ଜନଜାତି ସଂପ୍ରଦାୟ ବର୍ଗରେ ଆସନ୍ତି। ଗାଁର ଲୋକେ ପାରଂପରିକ ପଦ୍ଧତିରେ ଚଳନ୍ତି। ଅନେକ ଲୋକଙ୍କ ପାଖରେ ପିତ୍ତଳ ଓ ଅସ୍ଥିରୁ ପ୍ରସ୍ତୁତି ହାର ରହିଛି। ଏହାକୁ ସେମାନେ ବହୁ ଯତ୍ନରେ ରଖିଥାନ୍ତି। ହାରକୁ ଯୁଦ୍ଧରେ ବିଜୟର ପ୍ରତୀକ ଭାବେ ମାନନ୍ତି।
ରାଜାଙ୍କ ୬୦ ରାଣୀ!
କୁହାଯାଇଥାଏ ଯେ, ଲୋଙ୍ଗଓ୍ଵା ଗାଁରେ ବଂଶାନୁଗତ ଭାବେ ଗାଁ ମୁଖିଆ ରହି ଆସୁଛନ୍ତି। ଗାଁ ମୁଖିଆଙ୍କୁ ସେମାନେ ରାଜା କୁହନ୍ତି। ଏହି ରାଜାଙ୍କର ୬୦ ଜଣ ପତ୍ନୀ ଥାଆନ୍ତି। ରାଜାଙ୍କ ଅଧିନରେ ମ୍ୟାମାର ଓ ଅରୁଣାଚଳ ପ୍ରଦେଶର ୭୦ ଗାଁରେ ତାଙ୍କର ପ୍ରଭୁତ୍ୱ ରହିଥାଏ। ଏଠାରେ ଲୋକେ ବ୍ୟାପକ ପରିମାଣରେ ଅଫିମ୍ ବ୍ୟବହାର କରିଥାନ୍ତି। ଅଫିମ ଚାଷ ଏହି ଗାଁରେ ହୋଇ ନଥାଏ। ପଡୋଶୀ ମ୍ୟାମାରରେ ଅଫିମ୍ ଚାଷ କରିଥାନ୍ତି। ସେଠାରୁ ଭାରତକୁ ଅଫିମ୍ ଚାଲାଣ କରାଯାଇଥାଏ।
ପର୍ଯ୍ୟଟକଙ୍କ ପାଇଁ ସୁନ୍ଦର ସ୍ଥାନ
ପୂର୍ବୋତ୍ତର ରାଜ୍ୟରେ ଥିବା ପର୍ଯ୍ୟଟକମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏହା ହେଉଛି ଅନ୍ୟତମ ସୁନ୍ଦର ସ୍ଥାନ। ଲୋଙ୍ଗଓ୍ଵାର ଶାନ୍ତ ପରିବେଶ ଓ ସବୁଜବନାନୀ ପର୍ଯ୍ୟଟକଙ୍କୁ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଭାବେ ଆକର୍ଷିତ କରିଥାଏ। ପ୍ରକୃତିର ଆକର୍ଷଣ ବ୍ୟତୀତ, ଲୋଙ୍ଗଓ୍ଵାରେ ନାଗାଲାଣ୍ଡ ବିଜ୍ଞାନ କେନ୍ଦ୍ର, ଡୋୟାଙ୍ଗ ନଦୀ, ଶିଲୋଇ ହ୍ରଦ, ହଙ୍ଗ୍କଙ୍ଗ୍ ବଜାର ଓ ଅନେକ ଅନ୍ୟ ପର୍ଯ୍ୟଟନ୍ ସ୍ଥଳୀ ରହିଛି। ସୀମା ସଡ଼କ ସଂଗଠନ ଠାରୁ ଲୋଙ୍ଗଓ୍ଵା ଗାଁକୁ ସହଜରେ ଯାଇହେବ। ଏହି ଗାଁ ମୁଖ୍ୟ ସହର ଠାରୁ ୪୨ କିଲୋମିଟର ଦୂରରେ ରହିଛି। ନାଗାଲାଣ୍ଡ ରାଜ୍ୟ ପରିବହନ ନିଗମ୍ ଦ୍ୱାରା ପରିଚାଳିତ ବସ୍ରେ ମୋନ ଜିଲ୍ଲା ପହଞ୍ଚି ପାରିବେ। ଏହା ପରେ ଟ୍ୟାକ୍ସିରେ ଲୋଙ୍ଗ୍ଓ୍ଵା ଗାଁକୁ ଯିବେ।
