ଭୁବନେଶ୍ବର: ବିଶ୍ୱ ପରିବେଶ ଦିବସ ପ୍ରତିବର୍ଷ ପାଳନ କରାଯାଉଛି। ୟୁଏନ୍ ଦ୍ବାରା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିବା ଏହି ପ୍ରୟାସ ଯୋଗୁଁ ୧୯୭୩ ମସିହାରୁ ଏହି ପର୍ବ ପାଳନ କରାଯାଉଛି। ପରିବେଶର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ବିଶ୍ବବ୍ୟାପୀ ୧୪୩ଟି ରାଷ୍ଟ୍ର ହାତ ମିଳାଇଛନ୍ତି। ପରିବେଶ ସୁରକ୍ଷା ନାଁରେ ପ୍ରତିବର୍ଷ ଜନସେଚତନା ମୂଳକ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମର ଆୟୋଜନ କରାଯାଉଛି। ସରକାର ମଧ୍ୟ ଏହି କ୍ଷେତ୍ରରେ ହଜାର ହଜାର କୋଟି ଟଙ୍କା ଖର୍ଚ୍ଚ କରୁଛନ୍ତି। କିନ୍ତୁ ବାସ୍ତବରେ ଏହାର କୌଣସି ପ୍ରଭାବ ପଡ଼ିଲା ଭଳି ଲାଗୁନାହିଁ।
ପରିବେଶର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ପ୍ରାଥମିକ ବିଦ୍ୟାଳୟ ସ୍ତରରୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଆଯାଉଛି। ଏଥି ପାଇଁ ପ୍ରତି ବର୍ଷ କୋଟି କୋଟି ଟଙ୍କା ଖର୍ଚ୍ଚ କରାଯାଇ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ହେକ୍ଟର ଜମିରେ ବୃକ୍ଷରୋପଣ କରାଯାଉଛି। ଜଙ୍ଗଲର ସୁରକ୍ଷା ଓ ଏହାର ବୃଦ୍ଧି ପାଇଁ ସରକାର ବ୍ୟାପକ ବନ୍ଦୋବସ୍ତ କରିଛନ୍ତି। ପ୍ରାକୃତିକ ଜିନିଷର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ଅନେକ ଅଣସରକାରୀ ସଂଗଠନ ମଧ୍ୟ କାମ କରୁଛନ୍ତି। କିନ୍ତୁ ପରିବେଶ ପ୍ରତି ସକାରାତ୍ମକ ପ୍ରଭାବ ପଡୁନାହିଁ। ବରଂ ପରିବେଶ ଦିନକୁ ଦିନକୁ ଦିନ ବିପଦ ଆଡ଼କୁ ଠେଲି ହୋଇଯାଇଛି। ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ଏଭଳି ଭାବରେ ପ୍ରଦୂଷିତ ହୋଇଛି, ଯାହାଦ୍ବାରାକି ପାଣିପାଗ ଉପରେ ଘୋର ପ୍ରଭାବ ପକାଉଛି। ସେହିଭଳି ପ୍ରାକୃତିକ ବିପର୍ଯ୍ୟୟର ଅନ୍ୟତମ କାରଣ ହେଉଛି ପରିବେଶ ବୋଲି ବିଶେଷଜ୍ଞମାନେ ମତ ଦିଅନ୍ତି।ବିପଦରେ ବିଶ୍ବ
ପୃଥିବୀର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ସଂଯୁକ୍ତ ରାଷ୍ଟ୍ର ସଂଘ (ୟୁଏନ୍) ନେତୃତ୍ୱରେ କ୍ରମାଗତ ଭାବେ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମର ଆୟୋଜନ କରାଯାଉଛି । ବିଶ୍ୱର ଅନେକ ଦେଶ ଜିରୋ କାର୍ବନ ଇମିଶନ ଲକ୍ଷ୍ୟ ରଖିଛନ୍ତି। ଭାରତ ମଧ୍ୟ ପରିବେଶକୁ ବଞ୍ଚାଇବା ଦିଗରେ କାମ କରୁଛି। କିନ୍ତୁ କାମ ଅନୁସାର ଫଳ ମିଳୁ ନାହିଁ। କାରଣ ସରକାର ଯାହା କହନ୍ତି, ତାହା ତୃଣମୂଳ ସ୍ତରରେ କିଭଳି ଭାବେ ପରିଚାଳିତ ହେଉଛି, ତା’ର କିଛି ଖବର ରଖନ୍ତି ନାହିଁ। ଫଳରେ ବିଶ୍ବ ବିପଦ ଆଡ଼କୁ ଠେଲି ହୋଇଯାଉଛି। ୨୦୨୧ରେ ମନୁଷ୍ୟମାନେ ଯେତିକି ପରିମାଣରେ କାର୍ବନ ଡାଇଅକ୍ସାଇଡ ବାୟୁମଣ୍ଡଳକୁ ଛାଡ଼ିଛନ୍ତି, ତାହା ୪୦ ବର୍ଷର ରେକର୍ଡ ଭାଙ୍ଗିଛି ।
ବଢୁଛି କାର୍ବନ ଡାଇଅକ୍ସାଇଡ୍
ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ କାର୍ବନ ଡାଇଅକ୍ସାଇଡର ମାତ୍ରା ବଢ଼ିବାର ମୂଳ କାରଣ ଶିଳ୍ପ। ହୁ ହୁ ହୋଇ ବଢୁଥିବା କଳକାରଖାନା ଯୋଗୁଁ ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ କାର୍ବନ ଡାଇଅକ୍ସାଇଡ ବଢ଼ିଚାଲିଛି। ବିଗତ ୪୦ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ଦେଶରେ ବହୁ ସଂଖ୍ୟାରେ କଳକାରଖାନା ଗଢ଼ି ଉଠିଥିବା ବେଳେ ସେହି ହିସାବରେ ଜଙ୍ଗଲ ବୃଦ୍ଧି ପାଉନାହିଁ। ସେହିପରି ଖଣି ଖୋଳିବା ଦ୍ବାରା ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ପ୍ରଦୂଷିତ ହେଉଛି। ନ୍ୟୁୟର୍କ ଟାଇମ୍ସରେ ପ୍ରକାଶିତ ରିପୋର୍ଟ ଅନୁସାରେ ହୱାଇସ୍ଥିତ ମଉନା ଲୋଆ ଅଟୋମେସ୍ପିଅର ବେସଲାଇନ ଅଭଜରଭେଟରୀର ରିପୋର୍ଟରେ ୪୦ ବର୍ଷ ଭିତରେ ଅଧିକ କାର୍ବନ ଡାଇଅକ୍ସାଇଡ ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ମିଶିଛି । ଅର୍ଥାତ ୨୦୨୧ରେ ୩୬ ବିଲିୟନ ଟନ କାର୍ବନ ଡାଇଅକ୍ସାଇଡ ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ମିଶିଛି। ଏହା ପରିବେଶ ପାଇଁ ଘୋର ବିପଦ ।
ବିଶ୍ବକୁ ସମସ୍ତେ ବଞ୍ଚାନ୍ତୁ
ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ କାର୍ବନ ଅକ୍ସାଇଡର ସ୍ତର ଯେତେବେଳେ ବଢ଼ିଯାଏ, ଏହା ପ୍ରଦୂଷିତ ହୋଇଥାଏ। କେବଳ ସେତିକି ନୁହେଁ ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ମଧ୍ୟ ଗମର ହୋଇଯାଇଥାଏ। ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ଗରମ ହେବାରୁ ପ୍ରାକୃତିକ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ମଧ୍ୟ ହେଉଛି। ବର୍ଷା, ଭୂସ୍ଖଳନ, ବାତ୍ୟା, ମରୁଡି ଆଦି ପରୋକ୍ଷ ଭାବେ ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ସହିତ ଜଡ଼ିତ। ସେହିପରି ଜଙ୍ଗଲରେ ନିଆଁ ଲାଗିବା ଭଳି ଘଟଣା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ଦାୟୀ । ପରିବେଶ ଉପରେ ମନୁଷ୍ୟକୃତ ଅତ୍ୟାଚାର ପାଇଁ ପ୍ରାକୃତିକ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ହେଉଛି। ଉପକୂଳବର୍ତ୍ତୀ ସହରଗୁଡ଼ିକ ସମୁଦ୍ର ଭିତରେ ବୁଡିଯାଉଛି । ସମୁଦ୍ର ଗର୍ଭରେ କୋଟି କୋଟି ଲୋକ ଲୀନ ହୋଇଯାଉଛନ୍ତି। ତେଣୁ ସୁରକ୍ଷା କରିପାରିଲେ ପରିବେଶକୁ ସନ୍ତୁଳନ କରାଯାଇପାରିବ। ଏହି କାମ ସମସ୍ତଙ୍କର ହେବା ଦରକାର। ଗଛଟିଏ ଲଗାଇ ଦେବା ବଡ଼ କାମ ନୁହେଁ, ଏହା କେମିତି ବଞ୍ଚିବ, ତାହା ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ କଥା।
