ଭୁବନେଶ୍ବର: ମା’-ପୁଅଙ୍କ ସଂପର୍କ ବିଶ୍ବର ଅନ୍ୟ କୌଣସି ସଂପର୍କ ଠାରୁ ବହୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ବରେ। ପୁଅକୁ ମା’ ଯେଭଳି ନିସ୍ବାର୍ଥମନରେ ଭଲପାଆନ୍ତି, ଆଉ କେହି ନାହାନ୍ତି। ଇତିହାସ ହେଉ ଅବା ପୂରାଣରେ ଏହାର ଜ୍ବଳନ୍ତ ଉଦାହରଣ ରହିଛି। ପୁରାଣ ଯୁଗରେ ଶ୍ରବଣ କୁମାର ଓ ତାଙ୍କ ବାପା-ମା’ ଅନ୍ଧ-ଅନ୍ଧୁଣୀ, ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଓ ଯଶୋଦା, ମାତା କୈକେୟୀ ଓ ଭରତ ଏହାର ବଳିଷ୍ଠ ଉଦାହରଣ। ଅତ୍ୟାଧନିକ ଯୁଗରେ ଯଦିଓ ପୁରାଣ ଭଳି ଉଦାହରଣ ନାହିଁ, ତଥାପି କିଛି ସ୍ଥାନରେ ଏହାର ଛାପ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥାଏ।
ଆଜିକାଲି ପିତାମାତା ବୃଦ୍ଧ ହୋଇଗଲେ ଅନେକ ପିଲାଙ୍କ ପାଇଁ ଅଲୋଡା ହୋଇଯାଉଛନ୍ତି। ସ୍ବାର୍ଥ ପାଇଁ ଅନେକ ସ୍ଥାନରେ ପୁଅମାନେ ବୃଦ୍ଧ ମା’-ବାପାଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିବାକୁ ପଛାଉ ନାହାନ୍ତି। ଫଳ ସ୍ବରୂପ ଅନେକ ବୃଦ୍ଧ-ବୃଦ୍ଧା ପିତାମାତାଙ୍କୁ ଅନ୍ତିମ ସମୟ ଜରାଶ୍ରମରେ କାଟିବାକୁ ପଡୁଛି। କିନ୍ତୁ ପୂର୍ବକାଳରେ ନିଜ ଅନ୍ଧ ପିତାମାତାଙ୍କୁ ତୀର୍ଥ ଦର୍ଶନ କରାଇବା ନିମନ୍ତେ ଯେପରି ଭାବରେ ଶ୍ରବଣ କୁମାର କାନ୍ଧରେ ବସାଇ ସେମାନଙ୍କର ଶେଷ ଇଚ୍ଛା ପୂରଣ କରିଥିଲେ। ଆଜିର ଦିନରେ ମଧ୍ୟ ଏଭଳି ଯୋଗ୍ୟ ସନ୍ତାନ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥାଏ।
କାନ୍ଧରେ ବୋହି ଶିବ ଦର୍ଶନ କରାଇଲେ
ପବିତ୍ର ମହାଶିବରାତ୍ରିରେ ଜଣେ ପୁଅ ନିଜର ଜନ୍ମଦାତ୍ରୀ ମା’ର ଇଚ୍ଛା ପୂରଣ କରିଛନ୍ତି। ଚତୁର୍ଦ୍ଦଶୀ ତିଥିରେ ୭୭ ବର୍ଷୀୟା ବୃଦ୍ଧା ମା’ଙ୍କୁ ନିଜ କାନ୍ଧରେ ୫ କିଲୋମିଟର ବୋହି ଗଣ୍ଡିବେଡ଼ସ୍ଥିତ ବାବା ଲଙ୍କେଶ୍ୱର ମହାଦେବଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରାଇଛନ୍ତି ବାଲେଶ୍ବର ଜିଲ୍ଲା ଖଇରା ବ୍ଲକ୍ କୁରୁଣ୍ଟା ପଞ୍ଚାୟତ ବାରିଙ୍ଗିଆ ଗାଁର ନିରଞ୍ଜନ ଜେନା। ନିରଞ୍ଜନଙ୍କୁ ଏବେ ୫୯ ବର୍ଷ ବୟସ। କିନ୍ତୁ ମାତୃଭକ୍ତି ପାଇଁ ଆଖପାଖ ଅଞ୍ଚଳରେ ଲୋକେ ତାଙ୍କୁ ଏ ଯୁଗର ଶ୍ରବଣ କୁମାର ବୋଲି ଆଖ୍ୟା ଦେଇଛନ୍ତି। ଦୀର୍ଘ ୬ ବର୍ଷ ଧରି ହେଲା ନିରଞ୍ଜନ ବିଭିନ୍ନ ପୂଜାପାର୍ବଣରେ ମା’ଙ୍କୁ କାନ୍ଧରେ ବସାଇ ଦିଅଁ ଦର୍ଶନ କରାଉଛନ୍ତି। ଆଜିର ଯୁବପିଢି ବୃଦ୍ଧା ବାପାମାଙ୍କୁ ହତାଦର କରୁଥିବା ବେଳେ ନିରଞ୍ଜନଙ୍କଠାରୁ ଢେର୍ କିଛି ଶିଖିବାର ଅଛି ବୋଲି କହିଛନ୍ତି ଅଞ୍ଚଳବାସୀ।
ଦୃଷ୍ଟିହୀନ ମା’-ବାପାଙ୍କ ସେବାରେ
ମା’ ଓ ବାପାଙ୍କୁ ଅନର୍ଗଳ ଭକ୍ତି କରୁଥିବା ବାଳକ ହେଉଛି ଦିବ୍ୟଦର୍ଶନ। ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କ ସହ ଖେଳକୁଦ କରିବା ବୟସରେ ବାଳକ ଦିବ୍ୟଦର୍ଶନ ଦୃଷ୍ଟିହୀନ ପିତାମାତାଙ୍କ ହାତ ଧରି ବାଟା ଚଳାଇବା, ରୋଷେଇ କରି ଖାଦ୍ୟ ଖୁଆଇବା ସହ ପାଖେ ପାଖେ ରହି ସେମାନଙ୍କ ସେବାରେ ଦିନରାତି କରିଦେଉଛି। ଭୁବନେଶ୍ବର ସତ୍ୟନଗର ରାଜକୁମାର ବସ୍ତିବାସିନ୍ଦାଙ୍କ ପ୍ରେରଣା ସାଜିଥିବା ଏହି ବାଳକ ସମାଜ ଆଖିରେ ଶ୍ରବଣ କୁମାର ପାଲଟିଛି। ସନାତନ ସାହୁଙ୍କ ପରିବାର କହିଲେ ପତ୍ନୀ କଲ୍ୟାଣୀ ଓ ପୁଅ ଦିବ୍ୟଦର୍ଶନ। କେନ୍ଦ୍ରାପଡ଼ା ଜିଲ୍ଲାରୁ ଆସି ଏଠାରେ ୧୬ ବର୍ଷ ହେଲା ଭୁବନେଶ୍ବରରେ ରହୁଛନ୍ତି। ଉଭୟ ଅଜଣା ରୋଗରେ ପୀଡିତ ହୋଇ ଦୃଷ୍ଟି ଶକ୍ତି ହରାଇଥିଲେ। ଓଡ଼ିଶା ଦୃଷ୍ଟିହୀନ ସଂଘରେ ତାଲିମ ନେବା ସମୟରେ ଉଭୟ ବିବାହ କରିଥିଲେ। ଓଜନ ମେସିନ ଧରି ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରେ ବସି ସନାତନ ରୋଜଗାର କରନ୍ତି। ଏଥିରେ ତାଙ୍କର ପରିବାର ଚଳେ।
ଟ୍ରଲିରେ ନେଇ କାମକୁ ଯାଆନ୍ତି
ଗୋପ-ବାଲିଘାଇ ରାସ୍ତାର ଗଣେଶ୍ବରପୁର ଠାରେ ରୁହନ୍ତି ରାଜ୍ୟର ଆଉ ଜଣେ ଶ୍ରବଣ କୁମାର। ଏହି ରାସ୍ତାଦେଇ ଯେଉଁମାନେ ଯାଆନ୍ତି, ସେମାନେ ପୁରାଣ ଯୁଗର ଶ୍ରବଣ କୁମାରଙ୍କୁ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବେ ମନେ ପକାନ୍ତି। ବାଲିକନ୍ଦଳ ଗ୍ରାମର ଉମେଶ ଚନ୍ଦ୍ର ଦାସ ନିଜ ବୃଦ୍ଧା ମା’ଙ୍କୁ ଦରକାର ପଡ଼ିଲେ ଟ୍ରଲି ରିକ୍ସାରେ ବସାଇ କାମ କରିବାକୁ ଯାଆନ୍ତି। ମା’ଙ୍କ ସେବା କରିବା ପାଇଁ ଉମେଶ ବିବାହ କରିନାହାନ୍ତି। ଉମେଶ ମା’ଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ଏକାକୀ ଯାଆନ୍ତି ନାହିଁ। ସେହିପରି ପୁଅର ଅନୁପସ୍ଥିତିରେ ବୃଦ୍ଧା ମା’ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇପଡ଼ନ୍ତି। ରୋଷେଇ କରିବା, ଘର କାମ, ମା’ଙ୍କୁ ଗାଧୋଇ ଦେବା ଆଦି କାମ କରନ୍ତି।
