ବିକାଶର ଆଲୋକ ଦେଖିନଥିବା ଗାଁ କୁଟ୍ରୁମାଳି,ଅଙ୍ଗନୱାଡି କେନ୍ଦ୍ର ଓ ସ୍କୁଲ ଶିଶୁଙ୍କ ପାଇଁ ସାତସପନ

ସ୍ୱାଧିନତାର ଦୀର୍ଘବର୍ଷ ପରେ ମଧ୍ୟ ବିକାଶର ଆଲୋକ ଦେଖିନଥିବା କଳାହାଣ୍ଡି ଜିଲ୍ଳାର ବହୁ ଗ୍ରାମରେ ଏବେ ମଧ୍ୟ ଯାତାୟତ ସେବା ଅପହଞ୍ଚ । ରାସ୍ତା ଠାରୁ ମୋବାଇଲ ସେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବିକାଶର ନେଟୱାର୍କ ବାହାରେ ଥିବା କୁଟ୍ରୁମାଳି ପାଇଁ ୧୦୮ ଓ ୧୦୨ ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସ ସେବା ଏଠାରେ ଲାଇନଚ୍ୟୁତ । ଶିକ୍ଷାର ଅଭାବ ଓ ଅପପୃଷ୍ଟି ଉଭୟ ଶିଶୁଓ ମହିଳାଙ୍କ ଜୀବନକୁ ଦୁର୍ବିସହ କରିଛି । ସରକାରୀ ଯୋଜନାର ଆଢୁଆଳରେ ଥିବା ଶହଶହ ଗାଁ ବିକାଶର ରାହା ଦେଖୁଥିବା ବେଳେ ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ନା ପ୍ରଶାସନ ନା ରାଜନେତା କାହାରି ଆଶ୍ୱାସନା ମିଳେନାହିଁ । ଜଙ୍ଗଲି ମୁଲକରେ ହଜିଯାଏ ସେମାନଙ୍କ ମୌଲିକ ଅଧିକାରର ସ୍ୱର । କଳାହାଣ୍ଡି ଜିଲ୍ଲା ଥୂଆମୂଳ ରାମପୁର ବ୍ଲକର କେରପାଇ ପଞ୍ଚାୟତର କୁଟ୍ରୁମାଳି ଗାଁ ମାଓପ୍ରବଣ ଓ ଆଦିବାସୀ ଅଧ୍ୟୁଷିତ ଅଞ୍ଚଳ । ଏହିଗ୍ରାମ ରାଜସ୍ୱଗ୍ରାମ ହୋଇଥିବାବେଳେ ପ୍ରାୟ ୬୦ଟି ପରିବାର ପାହାଡ ଉପରେ ବସବାସ କରନ୍ତି । ସ୍ୱାଧିନତାର ୭୦ବର୍ଷପରେ ମଧ୍ୟ ସରକାରଙ୍କ ବିକାଶର ଆଲୋକ ଦେଖିପାରିନାହାନ୍ତି କୁଟ୍ରୁମାଳି ଗ୍ରାମବାସୀ । ଏହିଗାଁରେ ବସବାସ କରୁଥିବା ଆଦିବାସୀମାନେ ମୁଖ୍ୟତ ମକା , ମାଣ୍ଡିଆ ଓ ଜଙ୍ଗଲଜାତଦ୍ରବ୍ୟ ବ୍ୟବହାର କରି ନିଜପରିବାର ପ୍ରତିପୋଷଣ କରିଥାନ୍ତି । ଥୂଆମୂଳରାମପୁର ବ୍ଲକକୁ ଆସିବାକୁହେଲେ ୭୦ କିଲୋମିଟର ଆସିବାକୁ ପଡିଥାଏ । ସେହିଭଳି କେରପାଇ ପଞ୍ଚାୟତକୁ ଆସିବାକୁ ହେଲେ ୬କମି ପଡିଥାଏ । ଶିକ୍ଷା, ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ, ଗମନାଗମନ, ପାନୀୟଜଳ ସମେତ ବହୁ ସରକାରୀ ଯୋଜନା ଅଧିବାସୀଙ୍କ ପାଇଁ ସାତସପନ ଅଟେ । ରାସ୍ତା ନଥିବାଫଳରେ ଏମାନେ ଜଙ୍ଗଲୀ ରାସ୍ତା ଦେଇ ଯାତାୟାତ କରିଥାନ୍ତି ।୧୯୯୨-୯୩ ମସିହାରେ ଏଲଏଣ୍ଡଟି କମ୍ପାନୀ କୁଟ୍ରୁମାଳି ଜଙ୍ଗଲରେ ବକ୍ସସାଇଟ ଖୋଳିବା ପାଇଁ ଜଙ୍ଗଲଉପରକୁ ଏକ କାମଚଳା ରାସ୍ତା ତିଆରି କରିଥିଲା । ସେହିଦିନଠାରୁ ଅଦ୍ୟାବଧି ପ୍ରାୟ ୨୫ବର୍ଷହେବ ଏହି ରାସ୍ତାରେ ଲୋକମାନଙ୍କ ଲାଇଫଲାଇନ ସାଜିଛି । ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟସେବା ନିମନ୍ତେ ଜଙ୍ଗଲଉପରୁ ଦୋଳା ସାହାଯ୍ୟରେ କାନ୍ଧରେ ରୋଗୀଙ୍କୁ ବୋହି ଆଣିଥାନ୍ତି । ଗାଁକୁ ରାସ୍ତା ନଥିବା ଯୋଗୁଁ ୧୦୮ କିମ୍ବା ୧୦୨ ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସ ସେବା ଅପହଞ୍ଚ ହୋଇଛି । ସରକାର କିମ୍ବା ପ୍ରଶାସନ ଏହି ଗ୍ରାମ ପ୍ରତି ଆନ୍ତରିକତା ନଦେଖାଉଥିବାରୁ ଏହି ଆଦିବାସୀ ମାନଙ୍କ ମନରେ ସରକାରଙ୍କ ପ୍ରତି ନକାରାତ୍ମକ ମନୋଭାବ ସୃଷ୍ଟି ହେବାରେ ଲାଗିଛି । ଏହିଗ୍ରାମରେ ଏକ ବିଦ୍ୟାଳୟ ପ୍ରଥମ ରୁ ପଞ୍ଚମ ଶ୍ରେଣୀ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅଛି କିନ୍ତୁ ଏହିସ୍କୁଲକୁ ପ୍ରାୟ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀ ପାଠପଢି ଯାଉନଥିବା ଅଭିଯୋଗ ହୋଇଛି । ସ୍କୁଲରେ ଜଣେ ଶିକ୍ଷକ ଥିବାବେଳେ କୌଣସି ଅଫିସ କାମରେ ଆସିଲେ ସ୍କୁଲରେ ତାଲା ଝୁଲିଥାଏ । ମୋବାଇଲ ନେଟୱାର୍କ ନଥିବାରୁ ଦୁର୍ଘଟଣା କିମ୍ବା ଗର୍ଭବତୀ ମହିଳାଙ୍କ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସେବା ପାଇଁ ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସ ସେବା ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଅଲୋଡା ଅଟେ । ଇନ୍ଦିରା ଆବାସ,ବିଜୁ ପକ୍କାଘର,ମୋକୁଡିଆ ସମେତ ବିଭିନ୍ନ ଆବାସ ଯୋଜନା ବିଷୟରେ ଗ୍ରାମବାସୀ ଅଜ୍ଞ ଅଟନ୍ତି । ଗାଁ ରେ ଗୋଟିଏ ପରିବାର ମଧ୍ୟ ଘର ପାଇନଥିବାବେଳେ ସରକାରୀ ଯୋଜନାରେ ସାମିଲହୋଇପାରିନାହାନ୍ତି । ଏହିଗାଁର ବହୁତ କମ ଲୋକଙ୍କ ପାଖରେ ରାସନକାର୍ଡ ଅଛି । ବୁଢାବୁଢୀ ଓ ବିଧବା ଥିଲେ ସୁଦ୍ଧା ଏମାନଙ୍କ ନାମ ସୁପାରିଶ କରାଯାଇନାହିଁ କି ଭତ୍ତା ମଧ୍ୟ ପାଇନାହାନ୍ତି । ନିଶ୍ଚିତ କର୍ମନିଯୁକ୍ତି ଯୋଜନା,ପାସବୁକରେ ସିଧା ସଲଖ ଅର୍ଥପୈଠ,ଦୈନିକମଜୁରୀ ଏହିବିଷୟରେ ନିରୀହ ଆଦିବାସୀମାନେ କିଛି ଜାଣିନାହାନ୍ତି । ଏ ନେଇ କେବେ ମଧ୍ୟ ସରକାରୀସ୍ତରରେ ସଚେତନ କରାଯାଏ ନାହିଁ । ଗାଁରଲୋକଙ୍କୁ ପୁରୁଷ ପୁରୁଷ ଧରି ଝରଣାପାଣି ହିଁ ଏମାନଙ୍କ ଜୀବନ ବଞ୍ଚାଇଛି । ଜଙ୍ଗଲଉପରେ ନଳକୂଅ ନଥିବାରୁ ପାଣିଆଣିବାପାଇଁ ଦୁଇ କିଲୋମିଟର ଜଙ୍ଗଲି ଝରଣାକୁ ଯାଇଥାନ୍ତି । ଫଳରେ ଦୁଷିତ ଝରଣାପାଣି ପିଇ ବହୁଲୋକ ରୋଗାଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରୁଛନ୍ତି । ବହୁ ଶିଶୁଅପପୃଷ୍ଟିର ଶିକାର ହେଉଛନ୍ତି । ଗାଁରେ ଅଙ୍ଗନୱାଡି କେନ୍ଦ୍ର ନଥିବାରୁ ଶିଶୁମାନେ କେନ୍ଦ୍ରର ପୃଷ୍ଟିକର ଖାଦ୍ୟ ପାଇବାରୁ ବଞ୍ଚିତ ହେଉଛନ୍ତି । ଅପପୃଷ୍ଠିର ଶିକାର ହୋଇ ବହୁ ଶିଶୁ ଅକାଳରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଏ ନେଇ କେହି ମଧ୍ୟ ପଦକ୍ଷେପ ନେଉନାହାନ୍ତି । ଆଦିବାସୀମାନେ ବର୍ଷବର୍ଷଧରି ଅବହେଳାର ଶିକାର ହେବାଯୋଗୁଁ ରାଜନେତା ଓ ସରକାରୀ ବାବୁ ମାନଙ୍କ ଉପରୁ ଭରସାତୁଟିବାରେ ଲାଗିଛି । ପାହାଡ ଉପରେ ଗାଁଥିବାରୁ ଅଞ୍ଚଳରେ ଲାଲବାହିନୀ ମଧ୍ୟ ଅନାୟସରେ ଚଳପ୍ରଚଳ କରିଥାନ୍ତି । ଜଙ୍ଗଲଜାତ ଦ୍ରବ୍ୟକୁ ଭୁଆଁବୁଲାଇ କୁଚିଆ ବ୍ୟବସାୟୀମାନେ କମ୍ଦାମରେ କିଣି ନେଇଥାନ୍ତି । ରାଜନେତା,ନିର୍ବାଚିତ ପଞ୍ଚାୟତ ପ୍ରତିନିଧି ଓ ପ୍ରଶାସନିକ ଅଧିକାରୀଙ୍କ ବୈମାତୃକ ମନୋଭାବ ଯୋଗୁଁ ଏହିଗାଁର ସମସ୍ୟା ବଢିବାରେ ଲାଗିଛି । ଏହିଗରିବ ଆଦିବାସୀ ମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସୁଥିବା ଯୋଜନା ସବୁ ଅଧାବାଟରେ ବାଟବଣା ହୋଇଯାଉଛି । ଶିକ୍ଷା, ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ, ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସ ସେବା,ମୋବାଇଲ ନେଟୱର୍କ ସହଜରେ ଉପଲବ୍ଧ ନହେବା ଯୋଗୁଁ ଲୋକେ ବିକାଶର ଆଲୋକ ଦେଖିପାରୁନାହାନ୍ତି । ସରକାରଙ୍କ ଅଣଦେଖା ଯୋଗୁଁ ବର୍ଷବର୍ଷ ଧରି ନିଜର ବିକାଶର ପରିଚୟ ଖୋଜୁଥିବା ବହୁ ଦୁର୍ଗମ ପାହାଡି ଇଲାକାର ମଣିଷ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ କେବେ ବିକାଶର ହାତ ଲମ୍ବିବ ସେ ନେଇ ଅପେକ୍ଷାରେ ଅଛନ୍ତି ଅଞ୍ଚଳବାସୀ । ତେଣୁ ଜିଲ୍ଲାପ୍ରଶାସନ ଓ ରାଜ୍ୟସରକାର ଏହିଗ୍ରାମପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିଦେଲେ ସମାଜର ମୁଖ୍ୟସ୍ରୋତରେ କୁଟ୍ରମାଳି ଗ୍ରାମବାସୀ ସାମିଲ ହୋଇପାରନ୍ତେ ବୋଲି ବୁଦ୍ଧିଜୀବି ମହଲରେ ଦାବୀ ହୋଇଛି ।