ଡା. ରାଜାରାମ ଷଡ଼ଙ୍ଗୀ
କରୋନା ସଂକ୍ରମଣକୁ ନେଇ ଆଜି ବିଶ୍ୱ ଆତଙ୍କିତ । ଏହାର ସ୍ଥିତିଠାରୁ ଲୋକଙ୍କ ଉଦବେଗ ଆହୁରି ଜଟିଳ ଓ ଭୟଙ୍କର ହେଲାଣି । ଏଭଳି ଘଡ଼ିସନ୍ଧି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ କରୋନା ମୁକାବିଲା ପାଇଁ ଚୀନ, ଇଟାଲି, ଇସ୍ରାଏଲ ଏହାର ପ୍ରତିଷେଧକ ଟୀକା ପ୍ରସ୍ତୁତି ଅଭିଯାନରେ ଥିବା ଦାବି କରୁଥିବା ବେଳେ କରୋନା ସଂକ୍ରମଣକୁ ରୋକିବା ପାଇଁ ଆମ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ସାର୍କଦେଶ ସମୂହ (ପାକିସ୍ଥାନ ବ୍ୟତୀତ)ର ରାଷ୍ଟ୍ରଧ୍ୟକ୍ଷଙ୍କ ସହ ଭିଡିଓ କନ୍ଫରେନ୍ସିଂ ଜରିଆରେ ଆଲୋଚନା କରି କାଳବିଳମ୍ବ ନ କରି ଏହିସବୁ ଦେଶ ଆଗୁଆ ପଦକ୍ଷେପ ନେବାକୁ ମୋଦୀ ଆହ୍ୱାନ କରିଛନ୍ତି । ଏହି ଦେଶମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଆଫଗାନିସ୍ଥାନ, ବାଂଲାଦେଶ, ନେପାଳ, ମାଳଦୀପ, ଭୁଟାନ ଓ ଶ୍ରୀଲଙ୍କା ରହିଛନ୍ତି । କରୋନା ସଂକ୍ରମଣକୁ ନ ରୋକିଲେ ଏହା ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱ ପାଇଁ ବିପତ୍ତି ପାଲଟିବ । ଏହି ମର୍ମରେ ଭାରତର ନେତୃତ୍ୱ ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ସ୍ତରରେ ଦେଶର ରୂପ ବଦଳାଇ ଦେବାର ଏକ ବିଶ୍ୱାସ ଜନ୍ମ ନେଉଛି ।ତେବେ ଜଣେ ଆୟୁର୍ବେଦ ଚିକିତ୍ସାବିଦ୍ ହିସାବରେ ମନକୁ ଏକ ପ୍ରଶ୍ନ ଆସୁଛି ।
ଭାରତର ପ୍ରାଚୀନ ଚିକିତ୍ସା ପଦ୍ଧତି ଆୟୁର୍ବେଦ ପ୍ରତି ଅବିଶ୍ୱାସର କାରଣ କ’ଣ। ଆୟୁର୍ବେଦ ଦ୍ରବ୍ୟ ମିଶ୍ରଣ ପ୍ରସ୍ତୁତି, ଔଷଧ, କ୍ୱାଥ, ବଟି, ଭସ୍ମ, ଇଞ୍ଜେକ୍ସନ୍ ଆଦିର ରୋଗ ପ୍ରତିରୋଧ ପ୍ରମାଣସିଦ୍ଧ ସତ୍ତ୍ୱେ ଗବେଷଣା ଦିଗ ପ୍ରତି କାହିଁକି ଧ୍ୟାନ ଦିଆଯାଉନି । ଆୟୁର୍ବେଦ ଭାରତର ଅଂଶବିଶେଷ ଓ ପ୍ରକୃତିର ନିଜସ୍ୱ ସମ୍ପତ୍ତି । ଏହି ଆୟୁବେର୍ଦଦ ଔଷଧଗୁଡ଼ିକୁ ନେଇ ଶ୍ରୀଲଙ୍କା ଭଳି ସାର୍କ ଦେଶଗୁଡ଼ିକ ଗର୍ବ ଅନୁଭବ କରୁଥିବା ବେଳେ ଭାରତ ଏ ଦିଗରେ ନିରବ କାହିଁକି? ଏଭଳି ଏକ ପ୍ରଶ୍ନ କରୋନା ସଂକ୍ରମଣ ଭଳି ମହାବିପତ୍ତି ସମୟରେ ମନ ଭିତରେ ବାରମ୍ବାର ଉଦ୍ବେଳିତ ହେବାର ଯଥେଷ୍ଟ କାରଣ ରହୁଛି ।ଆୟୁର୍ବେଦରେ ବାତ, କଫେଳ୍ପଣ, ହୀନପିତ୍ତ, ସନ୍ନିପାତ ଜ୍ୱର ଏକ ପ୍ରାଚୀନ ଅନୁଧ୍ୟାନ । ଆଚାର୍ଯ୍ୟ ଚରକଙ୍କ ସମୟରୁ ଏହା ରହିଛି । କରୋନା ଭାଇରସ୍ ସହିତ (ଅରୁଚି, ଶ୍ୱାସ ବେଗ ବୃଦ୍ଧି, କାଶ, ଶୁସ୍କଚର୍ମ, ଏକାଙ୍ଗ ବା ସର୍ବାଙ୍ଗ ପୀଡ଼ା, ଥଣ୍ଡା, ସର୍ଦ୍ଦି, ଜ୍ୱର) ଭଳି ସମାନ ଲକ୍ଷଣ ଦିଗ ପ୍ରତି ଆଲୋଚନା ପର୍ଯ୍ୟାଲୋଚନା, ତର୍କ, ବିତର୍କ ପରେ ପ୍ରମାଣସିଦ୍ଧ ପାଇଁ ଗବେଷଣାତ୍ମକ ସ୍ୱୀକୃତି ପ୍ରତି ବିଶେଷ ଧ୍ୟାନ ଦେବାର ସମୟ ଉପନୀତ ।
ବାୟୁଠାରୁ ଜଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ପ୍ରଦୂଷଣ ରୋକିବା ଦିଗରେ ହେଉଥିବା ଅଭିଯାନକୁ ଅଧିକ ତ୍ୱରାନ୍ୱିତ ଓ ସଶକ୍ତ କରିବାକୁ ରାଷ୍ଟ୍ର ପ୍ରମୁଖମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ବଡ଼ ଆହ୍ୱାନ ହୋଇଥିବା ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ଆୟୁର୍ବେଦ ଆଚାର୍ଯ୍ୟ ବାଗଭଟ୍ଟଙ୍କ ‘ଜନପଦୋଧ୍ୟଂସ’ ପ୍ରତି ମଧ୍ୟ ବିଚାରକୁ ନିଆଯିବା ଉଚିତ୍ ମନେକରୁଛି । କାରଣ ଦୂଷିତ ବାୟୁ, ଜଳ, ଦେଶ ଓ କାଳ ସେବନକୁ ନେଇ ଆୟୁର୍ବେଦରେ ଜନପଦୋଧ୍ୟଂସ ବିସ୍ତୃତ ଭାବେ ବର୍ଣ୍ଣନା ହେଉଛି । ଚରକ ସଂହିତା, ସୁଶ୍ରୁତ ସଂହିତା, ମାଧବ ନିଦାନ, ଅଷ୍ଟାଙ୍ଗ ହୃଦୟ, ଅଷ୍ଟାଙ୍ଗ ସଂଗ୍ରହ ଗ୍ରନ୍ଥ ଗୁଡ଼ିକରେ ଏ ବିଷୟରେ ଉଲ୍ଲେଖ ରହିଛି ।କରୋନା ଭଳି ମହାମାରୀ ଆତଙ୍କର ପ୍ରତିଷେଧକ ରୂପେ ତୁଳସୀ, ଗୁଗ୍ଗୁଳ, ନିମ୍ବ, କର୍ପୁର, ଶୁଣ୍ଠି, ଦଶମୂଳ, ପୁଷ୍କରମୂଳ, ଗୁଳୁଚି, ମଧ୍ୟପିପ୍ପଳ, ଅଦା, ଗୋଲମରିଚ, ଲବଙ୍ଗ ଆଦିର ଗୁଣବତା ଉପରେ ବର୍ଣ୍ଣନା ହେଉଥିଲେ ସୁଦ୍ଧା ଗବେଷଣାତ୍ମକ ପ୍ରମାଣ ଅଭାବରୁ ଆୟୁର୍ବେଦ ବିକଶିତ ହୋଇପାରୁନି ।
ଚରକଙ୍କ ବାତକଫେଳ୍ପଣ ହୀନପିତ୍ତ, ସନ୍ନିପାତ, ଜ୍ୱର ବା ଜନପଦୋଧ୍ୟଂସ (ବାଟଭଟ୍ଟ)ଙ୍କ ରୋଗ ଲକ୍ଷଣ ସହିତ କରୋନା ଭାଇରସର ବିଶେଷ କିଛି ସାମଞ୍ଜସ୍ୟରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଦେଖାଯାଇ ନଥିବା ବା ଆୟୁର୍ବେଦ ତଥା ଆଧୁନିକ ବିଜ୍ଞାନ ସମାନ ଭାବରେ ସଚେତନତା, ହାତଧୋଇବା, ସ୍ୱଚ୍ଛତା, ପରିଛନ୍ନତା ଓ ବିକୃତ ବାୟୁ, ଜଳ, ଦେଶ, କାଳ ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ବ ଦେଇ ଆସୁଥିବା ଯୋଗୁଁ ଭାରତରେ ପୁରାତନ ଚିକିତ୍ସା ପଦ୍ଧତି ଆୟୁର୍ବେଦ ଉପରେ ଭାରତୀୟ ସଂସ୍କୃତି ଓ ମର୍ଯ୍ୟାଦାକୁ ଗବେଷଣାତ୍ମକ ଦିଗ ପ୍ରତି ଅଧିକ ପ୍ରାଧାନ୍ୟ ଦେଇ ପ୍ରତିଷେଧକ ମୂଳକ ଭୟାବହତାକୁ ରୋକାଯିବା ସହିତ ପ୍ରକୃଷ୍ଟ ସମୟକୁ ବିନିଯୋଗ କରାଯିବା ଦିଗରେ ଗୁରୁତ୍ୱ ବହନ କରୁଛି । ଏହା ମୋର ବ୍ୟକ୍ତିିଗତ ମତ ଓ ବିଶେଷଜ୍ଞମଣ୍ଡଳୀ ଏ ଦିଗରେ ବିଶ୍ଳେଷଣକୁ ଅନୁଧ୍ୟାନ ପାଇଁ କେବଳ ନିବେଦନ ।
ଅବଶ୍ୟ ଜନସାଧାରଣଙ୍କୁ ସଚେତନ କରାଇବାକୁ ଯାଇ ବିଶ୍ୱ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସଂଗଠନ ଥଣ୍ଡା- ଗରମ, ମଶା କାମୁଡ଼ିବା, ହ୍ୟାଣ୍ଡ ଡ୍ରାୟର, ଅଲଟ୍ରାଭାଇଲେଟ୍ ଡିସ୍ଇନ୍ଫେକ୍ଟାଣ୍ଟ ନିମୋନିଆ ଭ୍ୟାକ୍ସିନ୍, ସାଲାଇନ୍ରେ ନାକସଫା, ରସୁଣ ପ୍ରଭୃତି ଉପରେ ସୂଚନା ପ୍ରଦାନ କରିସାରିଛି। ଏହା ସତ୍ତ୍ୱେ ଆଲେଖ୍ୟର ମୂଳ ବିଷୟ ପ୍ରତି ବିଶ୍ୱ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସଂଗଠନ କୌଣସି ମନ୍ତବ୍ୟ ଦେଇ ନଥିବାରୁ ଏ ଦିଗ ପ୍ରତି ବିଶେଷ ଗୁରୁତ୍ୱ ଉବଲବ୍ଧି କରାଯାଉଛି।
ଲେଖକ ଜଣେ ଆୟୁର୍ବେଦ ଚିକିତ୍ସକ,ମୋବାଇଲ ନଂ ୯୪୩୭୪ ୦୫୪୫୫ରେ ଯୋଗାଯୋଗ କରାଯାଇ ପାରିବ
